هَفـت مُقـــدس
توي غربتيم ولي ، به عشق ايرون زنده ايم ياد دوستان قديم ؛ مخلص و شرمنده ايم اين دو روز چرخ گردون فلك رو بي خيال زندگي خوب و بدش ، عشق و صفا داره با ما آخ برم راننده رو ؛ اون كلاج و دنده رو گاز و فرمون وببين ؛ شوروحال بنده رو من كه خيلي شادمونم ، همچو بلبل نغمه خونم تا كه هستم فكر يارم ، زنده دل هستم جوونم قربون بازوم برم . قربون بازوم برم تو داداش بيخود تو چرتي ، دل به دست غم سپردي اخم نكن بي خود برا آدم . از چه رو هستي مكدر ؟ من ز اخمت دل خورم . من ز اخمت دل خورم توي غربتيم ولي ، به عشق ايرون زنده ايم ياد دوستان قديم ؛ مخلص و شرمنده ايم اين دو روز چرخ گردون فلك رو بي خيال زندگي خوب و بدش ، عشق و صفا داره با ما آخ برم راننده رو ؛ اون كلاج و دنده رو گاز و فرمون وببين ؛ شوروحال بنده رو | در جهان خويش در جهان خويش به اميد زنده ايم از گلشن اميد به داغ دل نكنده ايم | توي ماشينيم ، ولي شاد و غزل خون مي رويم دسته جمعيمون به سوي شهر تهرون مي رويم هرچه پيش آيد خوش آيد ، ما كه خندون ميرويم داري مي بيني كه ما ، با جمع يارون مي رويم آخ برم راننده رو ؛ اون كلاج و دنده رو گاز و فرمون وببين ؛ شوروحال بنده رو من كه خيلي شادمونم ، همچو بلبل نغمه خونم تا كه هستم فكر يارم ، زنده دل هستم جوونم قربون بازوم برم . قربون بازوم برم تو داداش بيخود تو چرتي ، دل به دست غم سپردي اخم نكن بي خود برا آدم . از چه رو هستي مكدر ؟ من ز اخمت دل خورم . من ز اخمت دل خورم توي غربتيم ولي ، به عشق ايرون زنده ايم ياد دوستان قديم ، مخلص و شرمنده ايم اين دو روز چرخ گردون فلك رو بي خيال زندگي خوب و بدش ، عشق و صفا داره با ما آخ برم راننده رو ، اون كلاج و دنده رو گاز و فرمون وببين ، شوروحال بنده رو
